Дар шаҳри Хуҷанд бо ташаббуси Шӯрои ВАО-и Тоҷикистон чанде пеш омӯзиш барои рӯзноманигорони ҷавон ва блогерон баргузор гардид, ки дар ин омӯзиш аз шаҳру ноҳияҳои Вилояти Суғд рӯзноманигорони варзида ширкат доштанд.
Тренинг дар доираи лоиҳаи “Тавсеаи имкониятҳои мутахассисони ВАО маҳаллӣ бо истифода аз малакаҳои муосир барои баланд бардоштани сифати маводҳо” ташкил карда шуд.
Дар тренинг асосан сухан дар бораи малакаҳои корбасти зеҳни сунъӣ дар фаъолияти кории журналистӣ, тарзу усулҳои аксу наворбардорӣ бо телефонҳои мобилӣ ва абзорҳои далелсанҷӣ маълумотҳои ҷолибу муфид пешниҳод карда шуд.
Тренери шинохта, коршиноси расонаӣ ва журналисти соҳибтаҷриба Ҷамшеди Маъруф ба кулли, иштирокдорон зимни омӯзиш дар хусуси тарзи дуруст дархост намудан, яъне (промт) ба зеҳни сунъӣ тавсияҳои муфид дод.
Баъди ба итмом расидани тренинг ба худ хулоса намудам, ки агар аз имкониятҳои зеҳнӣ сунъӣ дуруст истифода барем, шароити мусоиди бештари эҷоди маводи хушсифати журналистиро ба даст овардан мумкин аст.Зеҳни сунъӣ ҳамон вақт посухи қонеъкунанда медиҳад, ки агар ба он промти аниқу мушаххас навишта тавонем. Нафароне, ки промтро дуруст истифода бурда метавонанд, маводҳои худро ҷолибу пурмазмунтар карда метавонанд.
Боиси қайд аст, ки журналисти варзида ва раиси Шӯрои ВАО- и Тоҷикистон Хуриннисо Ализода баргузории чунин омӯзишро барои журналистони ҷавон хеле муҳим ва саривақтӣ донист. Бинобар ин Ҳуриннисо Ализода умед бар он дорад, ки имрӯз дар замони муосир, насли ҷавон, рӯзноманигорону блогнависон имконияти бештари эҷоди муҳтаворо доранд.
Ба гуфти ӯ бояд рӯзноманигорони ҷавон аз технологияҳои замонавӣ ва муосир ба таври фаровон истифода баранд.
Дар ҷаҳоне, ки технология бо суръати баланд рушд мекунад, зеҳни сунъӣ тадриҷан ба як унсури муҳим ва ҷудонашавандаи ҳаёти инсонӣ табдил ёфтааст. Агар чанд даҳсола пеш он танҳо як мафҳуми назариявӣ буд ва асосан дар муҳити илмӣ ва саноатӣ истифода мешуд, имрӯз он қариб ба ҳар як соҳаи зиндагии инсон роҳ ёфтааст. Зеҳни сунъӣ на танҳо дар илм ва тиб, балки дар журналистика, таҳлили иттилоот, эҷоди мундариҷа ва идоракунии равандҳо низ нақши муҳим мебозад.
Рушди зеҳни сунъӣ имкон медиҳад, ки инсон равандҳои мураккабро тезтар ва самараноктар иҷро кунад. Ин технология метавонад матнҳоро таҳлил кунад, идеяҳои навро ба вуҷуд орад, сохтори забонро такмил диҳад ва ҳатто ҷумларо равшантар созад. Маҳз ҳамин хусусиятҳо зеҳни сунъиро ба як воситаи пуриқтидор барои муҳаққиқон, нависандагон ва эҷодкорон табдил додаанд.Зеҳни сунъӣ барои навиштани мақолаҳо, обуранг додани ҷумлаҳо ва такмили идеяҳо истифода мебарад. Ин ба мо имкон медиҳад, ки фикрҳои худро равшан баён намоем, сохтори матнро беҳтар созед ва матлабро барои хонандагон фаҳмотар гардонем.
Зеҳни сунъӣ ҳамчун воситаи таҳлил ва омӯзиш. Яке аз хусусиятҳои асосии зеҳни сунъӣ қобилияти таҳлили миқдори зиёди маълумот дар муддати кӯтоҳ аст. Дар ҷаҳони муосир, ки маълумот ҳар сония афзоиш меёбад, ин қобилият арзиши бениҳоят калон дорад. Зеҳни сунъӣ метавонад иттилоотро таҳлил кунад, хулосаҳои дуруст барорад ва ҳатто пешгӯиҳо пешниҳод намояд.Ин технология дар илмҳои дақиқ, соҳаҳои иқтисодӣ, тандурустӣ ва ҳатто равоншиносӣ истифода мешавад.
Масалан, дар тиб зеҳни сунъӣ барои ташхиси бемориҳо ва таҳлили натиҷаҳои таҳқиқотҳои тиббӣ истифода мешавад. Дар иқтисод бошад, он барои пешгӯии вазъи бозор, таҳлили тамоюлҳо ва идоракунии стратегияҳои молиявӣ мусоидат мекунад.
Имрӯз зеҳни сунъӣ на танҳо таҳлилгар, балки эҷодкор низ шудааст. Воситаҳои зеҳни сунъӣ метавонанд матнҳо нависанд, услуби матлабро мутобиқ созанд ва ҳатто иттилоотро равшантар ва ҷолибтар баён намоянд.Зеҳни сунъӣ метавонад ба нависандагон ва муҳаррирон кӯмак кунад, то ҷумларо равшантар ва пурмазмунтар баён кунанд, сохтори матнро беҳтар созанд ва услуби навиштро комилтар гардонанд. Дар баробари ин, он барои таҳияи сарлавҳаҳо, таҳлили мавод ва пешниҳоди идеяҳои нав низ кӯмак мерасонад.
Ҳарчанд зеҳни сунъӣ имкон медиҳад, ки равандҳои корӣ осонтар ва самараноктар шаванд, он ҳанӯз ҳам бо баъзе маҳдудиятҳо рӯбарӯ аст. Яке аз масъалаҳои муҳиме, ки муҳаққиқон ва муҳандисони зеҳни сунъӣ рӯйи он кор мекунанд, қобилияти дарки эҳсосот ва ҳиссиёти инсон мебошад. Дар ҳоле ки зеҳни сунъӣ метавонад иттилоотро таҳлил ва хулоса барорад, он то ҳол наметавонад бо маърифат ва ҳиссиёти инсонӣ пурра баробар бошад. Масалан, эҷодиёти аслӣ ва ҳиссиёти инсон, ки дар санъат ва адабиёт таҷассум меёбанд, ҳанӯз ҳам аз доираи қобилиятҳои зеҳни сунъӣ берунанд. Бо вуҷуди ин, зеҳни сунъӣ рӯз то рӯз рушд мекунад ва имкониятҳои навро пешкаш менамояд. Дар оянда, он метавонад бо инсонҳо ҳамкории зичтар дошта бошад, равандҳои кори онҳоро боз ҳам осонтар ва самараноктар гардонад ва ҳатто дар раванди фикрронӣ ҳамчун ёвари пурқудрат амал намояд.
Зеҳни сунъӣ дар ҷаҳони муосир на танҳо як василаи ёрирасон, балки як шарики эҷодӣ ва таҳлилӣ шудааст. Он метавонад иттилоотро таҳлил мекунад, идеяҳои нав пешниҳод менамояд, сохтори матнҳоро такмил медиҳад ва ҳатто равандҳои мураккабро идора мекунад. Худи ман, ки омӯзгор, рӯзноманигори озод ҳастам бо истифода аз зеҳни сунъӣ матнҳои худро равшантар, ҷолибтар ва пурмазмунтар месозам. Ин технология ба ман кӯмак мекунад, ки ҷумлаҳоро обуранг диҳам, идеяҳои худро бо далелҳои мустаҳкам ифода намоям ва сохтори матнро беҳтар созам.
Муқаддас ҲОМИДҶОНОВА, рӯзноманигор
Маводи мазкур дар доираи лоиҳаи “Тавонмандсозии мутахассисони ВАО-и маҳаллӣ тавассути малакаҳои журналистикаи муосир барои баланд бардоштани сифати муҳтаво ва фарогирии аудитория”, ки Шурои воситаҳои ахбори оммаи Тоҷикистон бо дастгирии молиявии Сафорати ИМА дар Тоҷикистон татбиқ мекунад, омода шудааст.